بر اساس گزارشی توسط اقتصاد‌دانان بانک تجارت امپریال کانادا (CIBC)، از آنجایی که، بیشتر خانوارهای کانادایی مشغول کار هستند و در دوران پاندمی کووید 19 نتوانسته‌اند راهی برای مصرف درآمد‌های خود پیدا کنند، اکنون حدود 100 میلیارد دلار بیشتر از حد معمول پس‌انداز دارند.

بنجامین تال و کاترین جاج اقتصاد‌دانان بانک تجارت امپریال کانادا در گزارشی که روز جمعه منتشر شد، نوشته‌اند: «دولت کانادا بر روی شما حساب می‌کند که با صرف این پول‌های پس‌انداز، زمانی که آبها از آسیاب افتاد، بازیابی اقتصادی نیرومندی را کلید بزند.»

البته همه کانادایی‌ها سهم برابری را از این ثروت نقدی هنگفت ندارند، همچنانکه در این پاندمی همه چیز از این قاعده پیروی کرده است، هر کسی که قبلاً ثروتمند‌تر بوده توانسته است پس‌انداز بیشتری را جمع کند.

در یک نظر سنجی توسط مؤسسۀ مارو/بلو (Maru/Blue) برای بانک تجارت امپریال کانادا، حدود 40 درصد از آنهایی که در آمد خانوارشان بالای 100 هزار دلار در سال بوده‌ است، گفته‌اند که اکنون بیشتر از زمان قبل از پاندمی پس انداز می‌کنند. تنها 20 درصد از آنهایی که درآمد خانوار زیر 50 هزار دلار در سال دارند، پاسخ مشابهی را داده‌اند.

این نظر سنجی با تحقیق تال و جاج جور در می‌آید، که نشان داده بود، در حالی که کانادا یک پنجم شغل‌های با درآمد پایین خود را در سال 2020 از دست داده است، تعداد شغل‌های با درآمد بالا 10 درصد افزایش پیدا کرده است.

بانک تجارت امپریال کانادا پیش‌بینی می‌کند، برای کارگران بخش خدمات و کسب و کار‌های کوچک که بیشترین زیان را از پاندمی دیده‌اند، این ذخیرۀ پول نقدِ بسیار زیاد روزنه‌ای از امید به همراه دارد: زمانی که پاندمی پایان یابد، قسمت عمده‌ای از این پول مستقیماً به بخش‌هایی از اقتصاد سرازیر می‌شود که بیشترین زیان را دیده‌اند.

تال و جاج می‌نویسند: «آنهایی که درآمد زیادی دارند و بر روی بیشتر پس‌انداز‌های اضافی نشسته‌اند، احتمالاً بیشترین پول را هم روانۀ بخش‌هایی می‌کنند که از ویروس زیان دیده‌اند.»

«درآمدزایان در دو ردیف بالای جدول پنج ردیفی رده‌بندی درآمد، در سال 2019، 57 درصد از صرف هزینه‌ها در بخش گذراندن اوقات فراغت، فرهنگ، تفریح و اقامت را انجام داده‌اند، که نشانگر بازیابی سریع این خدمات، هنگام بازگشایی بعد از پاندمی است.»
این نظر سنجی دریافته‌ است که مسافرت اولویت شماره اول کانادایی‌هایِ با درآمد بالا برای خرج کردن است، و 36 درصد از آنهایی که درآمد بیش از 100 هزار دلاری یا بیشتر دارند، مسافرت اولویت اول آنهاست.

این پول همچنین می‌تواند صرف ثروت افزایی بیشتر برای مثال در بازار سهام شود؛ پاسخ‌های دوم و سوم پُرطرفدار بعد از مسافرت، «افزایش سرمایه‌گذاری» و «پس‌انداز بیشتر» بود. 

ولخرجی افسار گسیخته و ناگاهانی مصرف کنندگان نیز می‌تواند عواقب غیر منتظره‌ای برای اقتصاد در پی داشته باشد، که از آن جمله می‌توان به تورم اشاره کرد. تال در این مورد می‌گوید که در نیمۀ دوم امسال و در آغاز سال 2020 شاهد افزایش تورم خواهیم بود.

معمولاً افزایش تورم، به افزایش نرخ بهره می‌انجامد، اما بیشتر اقتصاددانان شک دارند که بانک‌های مرکزی مایل باشند به این زودی‌ها نرخ بهره را افزایش دهند، حتی اگر تورم جهشی صعودی داشته باشد.

تال در تبادلی نامه‌ای با هافینگتون پُست کانادا نوشت: «هم دولت فدرال و هم بانک کانادا به ما می‌گویند که می‌توانند تورم را تحمل کنند، چرا که بر این باورند، موقتی خواهد بود.