کانادایی‌هایی که به دلیل رکود ناشی از پاندمی کووید 19 شغل خود را از دست داده‌اند، همه در یک خصیصه مشترک بودند: برای یک سال و یا کمتر دستمزد آنها 27.81 دلار و یا کمتر برای هر ساعت کار بوده است.
اما بیشترین کاهش در شغل در کشور در میان کسانی بوده که حداقل دستمزد کمتر از 13.91 دلار دریافت کرده‌اند.
این یافته‌ها در گزارشی توسط بانک تجارت امپریال کانادا (CIBC) بر اساس داده‌های آماری کانادا منتشر شده است که نشان می‌دهد تمام کسانی که شغل خود را در سال 2020 از دست داده‌اند، کارگرانی بوده‌اند که کمتر از میانگین دستمزد را دریافت می‌کردند.
این تحقیق از نوسانات ماهانه تعداد شغل‌های کانادا، یک گام به عقب می‌رود تا افزایش چشمگیر شکاف درآمدی کشور به دلیل پاندمی کووید 19 را نشان دهد.
بنجامین تال مؤلف این گزارش و معاون اقتصادی بانک تجارت امپریال کانادا در مصاحبه‌ای گفت: «این بحران بسیار غیر معمول و نا متقارن است. یک بحران خدمات محور است و این بخش از اقتصاد مملو از شغل‌هایی با دستمزد پایین است.»
گزارش نشان می‌دهد که هرچه میزان دستمزد پرداختی پایین باشد، عملکرد بازار کار در سال 2020 بدتر بوده است.
طبق گزارش بانک، بیشترین شغل از دست رفته در میان کارکنان پاره وقت، کارگران موقتی، و خوداشتغال‌ها بوده است.
با این حال، کانادایی‌های با درآمد بالا در طول بحران کووید 19 افزایش شغل‌های موجود را تجربه کرده‌اند؛ بر اساس این گزارش این روند در دوران رکود یک ناهنجاری به حساب می‌آید.
بر اساس این تحقیق، افزایش شغل‌های با درآمد بالا، کاهش بسیار زیاد شغل‌های با دستمزد پایین را در سایه قرار داده است.
در واقع بیشترین افزایش تعداد شغل‌ها در میان بالاترین معیار دستمزد پرداختی بوده است، که بر اساس گزارش شغل‌هایی بوده که در ساعت دستمزدی برابر و یا بیشتر از 41.73 دلار دارند.
این گزارش می‌گوید: «چیزی که اینجا عجیب به نظر می‌رسد این است که نه تنها حقوق بگیران با دستمزد بالا، از دست دادن شغل را تجربه نکرده‌اند، بلکه 350 هزار شغل جدید در سال گذشته ایجاد شده است.»
با این وجود در حالی که مشاغل پردرآمد افزایش پیدا کرد، توانایی صرف درآمد قابل مصرف کاهش یافت.
تال گفت: «اگر درآمد شما افزایش یابد و آن را مصرف نکنید، حساب پس‌انداز شما به تدریج پُرتر و پُرتر می‌شود. حدود 100 میلیارد دلار درآمد اضافی [پس‌انداز شده] اکنون در حاشیه قرار دارد.»
این تحقیق تأثیر ناهموار رکود اقتصادی و شکاف فزاینده بین فقیر و غنی را در کانادا تأیید می‌کند.
تال می‌گوید: «هر بحران یک شتاب‌دهندۀ شکاف است، و این یکی هم با دیگر بحران‌ها تفاوت ندارد. شکاف درآمدی قبل از آن هم در حال وسیع شدن بود و مشخصاً در طول بحران هم در حال وسیع‌تر شدن است.»
وی افزود: «این بحران آسیب‌پذیری سیستم ما را نشان داد، به خصوص زمانی که صحبت از اقتصاد موقت ( gig economy اشاره به شغل های پاره وقت و موقتی) می‌شود.»
تال می‌گوید، با این حال هنوز ممکن است، از دلِ رکود، نتایج خوی به دست بیاید که شامل ارتقاء برنامه‌های مددکاری اجتماعی می‌شود.
شکافِ درآمدی در حال افزایش
با این حال ممکن است شکاف درآمدی بین فقیر و غنی بدتر شود.
این گزارش که 19 ژانویه منتشر شد، می‌گوید: «شکی وجود ندارد که این ارقام در ماه‌های آینده بدتر می‌شوند.»
با این وجود، شواهدی در دست است که نشان می‌دهد ترمیم اقتصاد در طول نیمۀ دوم سال 2021 ممکن است سرعت بگیرد.
این بانک پیش‌بینی کرده است که نرخ بیکاری کانادا تا پایان سال به زیر هفت درصد کاهش می‌یابد که یک پیشرفت قابل توجه نسبت به نرخ بیکاری 9.4 درصدی است که در اوایل ماه جاری توسط آمار کانادا گزارش شده است.
تال گفت: «تقاضای نهفتۀ زیادی وجود دارد. همه پول اضافی هزینه نخواهد شد اما بیشتر آن به سمت بخش خدمات روانه خواهد شد، که خبر خوبی است زیرا دقیقاً همان جایی است، که به شغل نیاز داریم.»
به همین دلیل است که می‌توانیم شاهد رشد دوبارۀ اقتصاد باشیم.