Pic: Bell, top right, providing pedagogical instruction to teachers at the Boston School for Deaf Mutes, 1871.- Wikipedia

الکساندر گراهام بل متولد ۳ مارس ۱۸۴۷ میلادی در شهر ادینبورگ کشور اسکاتلند است. گراهام بل پسر میانی الکساندر ملوین بل بود که در مدرسه به عنوان شاگرد ممتاز انتخاب شد اما بیشتر آگاهی و تحصیلات خود را از طریق آموزش خانواده به دست آورد. گراهام بل تحصیلات دانشگاهی را نگذراند و در جوانی به خاطر تخصص پدرش در فیزیولوژی صدا و آموزش به ناشنوایان، به این شغل علاقه پیدا کرد و به یاری پدرش رفت.

نام اصلی او، الکساندر بل بود اما وی به خاطر احترام به یکی از بیماران کانادایی پدرش که دوست خانوادگی آن‌ها هم بود، نامش را به الکساندر گراهام بل تغییر داد؛ گرچه عده‌ای وی را با نام "الک" می‌شناختند.

زمانی که گراهام بل تحصیل را رها کرد، مدتی را در آکادمی وستون هاوس نزد پدربزرگش به عنوان مربی کاروز با تدریس سخنوری و موسیقی گذراند و سپس شروع به ترجمه کتاب معروف ولفگانگ فون کمپلن درباره شبیه‌سازی صدای انسان کرد و بعدها به کمک برادرش دستگاه آن را ساخت.

گراهام بل دو برادر داشت که هر دوی آن‌ها به خاطر ابتلای به بیماری سل از دنیا رفتند. همه گمان می‌کردند که او نیز جان سالم از این بیماری به در نمی‌برد اما گراهام بل در زمانی که همراه با خانواده به شهر برنتفورد در استان انتاریو کانادا اقامت گزیده بود، سلامت کامل خود را به دست آورد. خانواده بل در نزدیکی شهر برنتفورد که محل اقامت‌شان بود، خانه‌ای خریدند و در آن زندگی کردند که این خانه بعدها به یک موزه تبدیل شد و همچنان هم دایر است.

وی پس از مرگ دو برادرش در کانادا به شدت افسرده شده بود اما به خاطر علاقه‌ای که به وضعیت آب و هوایی کانادا و همچین تعلق خاطری که به انتاریو داشت، خیلی سریع وضعیتش مساعد شد و سعی کرد دوباره یک آدم کنش‌گرا و فعال باشد. گراهام بل سپس با زبان قبیله موهاک در استان انتاریو آشنا شد و این زبان نوشته‌نشده که موهاک نام داشت را به صورت نوشتار دراورد که به همین خاطر به او لقب رئیس افتخاری دادند.

گراهام بل مدتی بعد کارگاه خود را راه‌اندازی کرد و روی کار با الکتریسیته متمرکز شد. او بعد از مدتی یک ملودئونی اختراع کرد که این وسیله می‌توانست موسیقی را از فاصله‌ای دور با کمک الکتریسیته منتقل نماید.

وی سپس همراه پدرش برای آموزش به مونترال رفت و زمانی که سارا فولر (مدیر آموزشگاه ناشنوایان فولر) پدر گراهام بل را به آموزش در این آموزشگاه دعوت کرد، گراهام بل به جای پدرش به شهر بوستون عزیمت کرد و در آن‌ آموزشگاه شروع به کار نمود. بل از طریق آموزش‌هایی که از پدرش آموخته بود، تدریس خود را پیش برد و بعد از آن در مدارس و آموزشگاه‌های دیگری چون ماساچوست، مدرسه ناشنوایان کلارک و مدرسه ناشنوایان آمریکا نیز تدریس کرد.

بل 6 ماه بعد به برنتفورد بازگشت و این بار سعی کرد که تلگراف هارمونیک را اختراع کند تا از طریق آن پیام بتواند به وسیله یک سیم منتقل شود. اتفاقی که تا به آن روز آرزوی همه مردم دنیا بود اما خیلی‌ها آن را دور از دسترس می‌دیدند. گراهام بل برای رسیدن به این موفقیت، از جوزف هنری کمک گرفت و بل واتسون را هم به عنوان دستیار خود به کار گرفت.

گراهام بل برای اولین بار صدای خود را از طریق سیم تلگرافی از اتاق خود به اتاق زیرشیروانی به گوش دستیارش بل واتسون رساند و بعدها سعی کرد که آن را از مسیرهای طولانی‌تر امتحان کند که یک بار این کار را انجام داد اما صدای دریافتی ضعیف بود و برای بار دوم آن را از برنت که فاصله‌ای 8 کیلومتری با برنتفورد داشت امتحان کرد که این بار صدای کسانی که آن طرف این ارتباط سیمی بودند به وضوح به گوش همگان رسید تا گراهام بل اولین فردی باشد که توانسته صدای افراد را از طریق سیم انتقال دهد.

این مخترع اسکاتلندی پس از آن‌که اختراع خود را اثبات کرد، آن را در دفاتر شهر تورنتو به نام خود ثبت کرد. جالب آن‌که یک مخترع دیگر به نام الیشا گری نیز تلفن را در فواصل دورتر از کانادا اختراع کرده بود اما چون فقط دو ساعت دیرتر آن را در دفاتر به ثبت رساند، سند اختراع این وسیله ارتباطی برای همیشه به نام الکساندر گراهام بل زده شد.

اختراع گراهام بل باعث شهرت جهانی این مخترع شد و او را به فردی ثروتمند تبدیل کرد. این شخصیت اسکاتلندی پس از آن بارها مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفت و جوایز ارزشمندی را به دست آورد. بعدها در سال 1917 در برنتفورد از ایالت انتاریو (محل زندگی گراهام بل) یک مجسمه از این شخصیت تاریخی ساخته شد و مکان‌های مهمی به نام الکساندر گراهام بل مزین گردید.