آژانس‌های کاریابی

هر مهاجر پس از ورود به کشور کانادا نیازمند پیدا کردن یک شغل مناسب برای بقا در این کشور است. از آن‌جایی که مهاجرین معمولاً افراد به خصوصی را نمی‌شناسند که برای آن‌ها کار پیدا کنند، بهترین راه این است که از طریق آژانس‌های کاریابی اقدام نمایند.

آژانس‌های کاریابی به موسساتی گفته می‌شود که اطلاعات شهروندان را از آن‌ها اخذ کرده و بنابر قابلیت‌هایی که هر فرد دارد، برای او یک شغل مناسب پیدا می‌کنند. البته آژانس کاریابی تضمینی برای یافتن یک شغل خوب به شما نمی‌دهد و امکان دارد که پیدا کردن یک شغل ماه‌ها به طول بیانجامد. بنابراین شهروندان باید راه‌های دیگر را هم برای پیدا کردن شغل امتحان کنند.

مراحل استخدام

در صورتی که یک شهروند کانادایی بتوانند با موسسه، کارگاه و هر محل دیگری برای کار به توافق برسد، باید مراحل استخدام را بگذراند. وی ابتدا می‌بایست بنابر آن‌چه که کارفرما به او گفته، در روز استخدام در محل کار حضور داشته باشد و رزومه و معرفی‌نامه خود را به کارفرما تحویل دهد. البته روزمه را می‌توان از طریق ایمیل و به صورت آنلاین نیز به کارفرما تحویل داد.

قوانین کار

فردی که در کانادا شاغل می‌شود، باید یک سری عرف و قوانین را رعایت کند. برای مثال ضروری است که وقتی فردی با محل کار خود قرارداد می‌بندد، کپی قرارداد خود را تا زمان فسخ همراه خود نگهداری کند. یا هر کارمند می‌بایست سر ساعت در محل کارش حضور پیدا کند و هر روز نیز ساعت ورود و خروجش را یادداشت کند تا در پایان ماه اشتباهی پیش نیاید. همچنین ضروری است که کارکنان یک سازمان، کپی نامه اخراج، کپی نسخه دکتر و مدارک پزشکی، کپی بیمه و ایمنی کار و... را نیز نزد خود نگه دارد.

حقوق و دستمزد

آگاهی از میزان حقوق و دستمزد دریافتی، یکی از ملزوماتی است که همه کارکنان باید از آن مطمئن باشند. معمولاً حقوق پرداختی هر کارخانه، شرکت یا موسسه، در زمان انعقاد قرارداد به فرد گفته می‌شود و کارکنان باید بر اساس آن میزان درآمد و هزینه خانواده خود را محاسبه نمایند تا ببیند که آن کار مناسب اوضاع‌شان هست یا خیر.

هر شهروند کانادایی باید بداند که مبلغ حقوق و دستمزد او یک مبلغ خالص نیست. برای مثال اگر حقوق فردی ماهانه 800 دلار باشد، او باید آگاه باشد که تمام این 800 دلار به خود او نخواهید رسید، بلکه کسورات قانونی از جمله مالیات بر درآمد، بخشی از درآمد فرد را کسر خواهد کرد. همچنین بیمه یا سایر کسورات قانونی نیز مستقیماً بر درآمد کارکن کانادایی وضع می‌شود و خالص مبلغ به دست او می‌رسد. گاهاً برای کارکنان مزایایی هم در نظر گرفته می‌شود که این مزایا می‌توانند بر میزان دستمزد او بیفزایند.

نرخ بیکاری

بر اساس آمارها در کشور کانادا، نرخ بیکاری در این کشور یک روند نزولی را طی می‌کند که یک اتفاق بسیار خوب برای اقتصاد این کشور است. نرخ بیکاری کشور کانادا در اواخر دهه اول قرن 21 به بیش از 8.5 درصد رسید اما دولت فدرال کانادا موفق شد که این نرخ را خیلی زود کنترل کند و اکنون به کمتر از 7 درصد برساند. کشور کانادا درصدد است که تا پایان سال 2021، بیش از یک ملیون فرصت شغلی جدید ایجاد نماید.

بیمه بیکاری

بیمه بیکاری یک نوع کمک هزینه برای افراد شاغلی است که ممکن است به هر دلیل اعم از ورشکست شدن کارخانه‌ای که در آن کار می‌کنند، بارداری، مریضی و... یک مدت بیکار شوند. مبلغ بیمه بیکاری باید 55 درصد درآمد هفتگی افراد باشد. این بیمه به افرادی تعلق می‌گیرد که در بیکاری‌شان تقصیری ندارند و صرفاً به خاطر یک سری اتفاقات به مدت یک هفته تا 52 روز بیکار شده‌اند.